Maciej Rataj urodził się 19 lutego 1884 roku we wsi Chłopy koło Lwowa, zmarł 21 czerwca 1940 roku w Palmirach. Polski polityk, działacz ludowy i publicysta. Kształcił się w lwowskim gimnazjum, potem studiował filologię klasyczną na Uniwersytecie Lwowskim.

Po studiach został nauczycielem gimnazjalnym we Lwowie, później - w Zamościu. W latach 1919-1930 oraz 1934-1935 poseł na Sejm, gdzie w latach 1922-1928 pełnił funkcję marszałka Sejmu. Był członkiem PSL "Piast" i PSL "Wyzwolenie", z ramienia którego wszedł w 1919 roku do Sejmu Ustawodawczego. 

W 1931 roku znalazł się w Stronnictwie Ludowym, a w latach 1935-1939 pełnił rolę prezesa Stronnictwa, a także redaktora naczelnego "Zielonego Sztandaru", oficjalnego organu prasowego tej partii.

W latach 1920-1921 był ministrem wyznań religijnych i oświecenia publicznego. Brał udział w opracowywaniu projektu konstytucji marcowej. Dwukrotnie pełnił funkcję głowy państwa - w grudniu 1922 po zabójstwie prezydenta Gabriela Narutowicza oraz w maju 1926, po ustąpieniu prezydenta Stanisława Wojciechowskiego.

W roku 1940 został aresztowany przez hitlerowców i rozstrzelany w Palmirach.